دفتر نقاشی
قرارمان این نبود
راست ودروغش
پای همان کلاغی
که با چنار پیر پچ پچ میکرد...
حالا هی برایم رنگین کمان بکش
با کوه قهوه ای پادرجای و ستبر...
هی بساط نقاشی ات را پهن کن کنارمیخکهای ساده لوح
و آواز قناری نقاشی کن
بیچاره میخکهای جوان
چه خوب، خر میشوند برای تو
و تو چه خوب، میدانی همه اینها را...
قرارمان این نبود...
مزرعه گندمت با آن مترسک بی ریخت و کلاغهای الکی خوش
دیگر نگاه هیچ زمستانی را
به خنده های خشک کویر خیره نمیکند...
محبوب من!
از این باغچه که کشیده ای
لااقل صدای قناری را قلم بگیر
اینجا سال هم که بگذرد
گذر هیچ آوازی
از سر بی خیالی حتی
به برگهای خشکیده
نخواهد افتاد
....
این روزها هر کلاغی که از راه میرسد
حدیث تورا و سرنوشت خیال میخکی مرا
همزمان با چنار همسایه
پچ پچ میکند
راست میگفتی محبوب من!
تا چروک چرکین چنار پیر
تنها یک قدم فاصله است....
سعیدتمدن
20 بهمن ماه 89
ساعت پایانی شب
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
